แค่คนมีน้ำตาในเวลาที่เสียใจ
ต่อให้ร้องฟูมฟายยังไง ปล่อยฉัน
อย่าแกล้งทำเห็นใจ ในเมื่อเธอจะทิ้งกัน
ปล่อยให้ฉันได้ร้องระบาย
ปลอบโยนก็ไม่ได้มีความหมาย
น้ำตาฉันไม่เหือดหาย
ไม่ได้แห้งเพราะว่าน้ำลายจากเธอ
ปลอบไปโยนทิ้งไป ก็ปลอบไปโยนออกจากชีวิตไป
กี่คำที่พูดมา มันก็แปลว่าทิ้งกัน
เป็นยาพิษในคำห่วงใย
จะรักษาให้หาย ไม่ใช่น้ำลายแต่ต้องใช้เวลา
ปลอบโยนก็ไม่ได้มีความหมาย
น้ำตาฉันไม่เหือดหาย
ไม่ได้แห้งเพราะว่าน้ำลายจากเธอ
ปลอบไปโยนทิ้งไป ก็ปลอบไปโยนฉันออกไป
ยิ่งฟังยิ่งช้ำใจ ปลอบไปยิ่งทำให้มีน้ำตา
อย่าพูดมา ยิ่งฟังน้ำตาก็ยิ่งไหล
ปลอบไปโยนทิ้งไป ก็ปลอบไปโยนฉันออกไป
ยิ่งฟังยิ่งช้ำใจ ก็ปลอบไปโยนฉันออกไป
ปลอบไปโยนทิ้งไป ก็ปลอบไปโยนฉันออกไป
ยิ่งฟังยิ่งช้ำใจ ก็ปลอบไป